FİLM
Gittiğini anladığımda gece olmuştu,
Dört bir yanda yıldızlar, içi geçmiş bir ay,
Sabah mahmurluğu üzeride gibi sanki ağaçlar,
Bildiğini sandığımda gece olmuştu,
Ve kıyıya vurmuş gibi bütün balıklar,
Denizin o uzak tuz kokusu,
İçine ağlar gibi dalgalar,
Sessiz dağlarla çevrili o uzak şehrimde,
Beni vurduğunu sandığımda,
Gece olmuştu.
Ve saklanmıştı bütün ruhlar,
Ölümcül acımasızlığından,
sessizlik ve yalnızlıktan,
kaybolmuştu insanlar.
sevdiğini sandığımda bütün yollar,
denize çıkar olmuştu,
bu kurak bozkır kentinde,
sinema solanlarında izlenirken deniz,
sanki yanı başımda var olmuştu.
Rüzgar hiç olmadığı kadar yumuşak,
Dünya hiç olmadığı kadar merhametli olmuştu.
Gittiğinde durdum,
Biliyordum ki
Hiç gelmediğin için gitmen de aslında,
Anlamsız olmuştu.
ben ve içimdeki yalnızlık,
adını koyamadığımız bu filmin aslında
son sözü olmuştu.
Özge Zengin 2010 /Ankara
